مفاهیم استاندارد و استانداردسازی

1- مقدمه

سازمان ملی استاندارد در سال 1339 با تصویب قانون تأسیس مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، کار خود را در چارچوب هدف‌ها و مسئولیت‌های تعیین شده آغاز کرد و در همان سال، به عضویت سازمان بین‌المللی استاندارد ISO درآمد. سازمان ملی استاندارد ایران همچنین در کمیسیون بین‌المللی الکترونیک IEC، کمیسیون بین‌المللی کدکس مواد غذایی CODEX، سازمان بین‌المللی اندازه‌شناسی OIML، انجمن جهانی سازمان‌های تحقیقات صنعتی و فنی WAITRO، مجمع بین‌المللی تأیید صلاحیت IAF، بنیاد مدیریت کیفیت اروپا EFQM و سازمان بین‌المللی همکاری آزمایشگاه‌های اکردیته ILAC عضویت دارد (2و7).

سازمان ملی استاندارد ایران در سه دوره سه ساله عضو شورای سازمان بین‌المللی استاندارد ISO بوده؛ مضافاً این که در یک دوره سه ساله 1969-1967 نایب رئیسی شورا را نیز بر عهده داشته است. همچنین پس از پیروزی انقلاب اسلامی، سازمان ملی استاندارد ایران برای یک دوره دو ساله 2006-2005 به عنوان عضو شورای مذکور انتخاب شده است (2و7).

سازمان ملی استاندارد در حال حاضر با عضویت در سازمان‌های بین‌المللی ISO، OIML، CODEX، IEC و BIPM و سازمان‌های منطقه‌ای RISCAM و SMIIC در فعالیت‌های تدوین استاندارد این سازمان‌ها مشارکت می‌کند. نحوه مشارکت در این فعالیت‌ها، از طریق تشکیل کمیته‌های فنی متناظر با کمیته‌های بین‌المللی و سامان‌دهی مشارکت گروه‌های ذی‌نفع و ذیربط انجام می‌گیرد. این کمیته‌ها تحت نظارت سازمان ملی استاندارد ایران فعالیت می‌کنند و وظیفه اصلی آن‌ها بررسی و اظهارنظر در مورد پیش‌نویس استانداردهای بین‌المللی در مراحل مختلف تدوین و پیشنهاد تدوین استاندارد بین‌المللی با توجه به مزیت‌های ملی و پتانسیل کشور است (2و7).